Media

Mijn uitleg van en historische duiding bij de zaak Mikael (zoals gepubliceerd in CDV).

De mistige mengeling van meningen, fabels en leugens vertroebelt de asielwerkelijkheid. Daarom: een leeswijzer in tien punten.

Mensen kunnen altijd een nieuwe aanvraag indienen. Bijvoorbeeld als de betrokken persoon van mening is dat de situatie in het land van herkomst is gewijzigd. Of omdat persoonlijke omstandigheden zijn veranderd. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat het in het land van herkomst minder veilig is geworden. Of dat iemand medische redenen heeft waardoor deze persoon niet terug kan keren. Soms dienen mensen ook een nieuwe aanvraag in omdat ze zich niet kunnen of willen neerleggen bij het gegeven dat ze moeten terugkeren naar hun land van herkomst. Dit soort aanvragen maken overigens niet veel kans.

Kinderen die na langdurig verblijf in Nederland worden uitgezet naar een land dat zij nauwelijks of zelfs niet kennen, kunnen ontwikkelingsschade oplopen. Dit is een ernstige schending van hun kinderrechten.

Door de verhalen van de 13-jarige Ariana (Oezbekistan) en de 11-jarige Mikael (Armenië) gaat het de afgelopen weken weer veel over een kinderpardon, waarmee een groep migrantenkinderen hier zou mogen blijven. We vroegen wat jullie hierover willen weten.

Dit zou zomaar een nieuwe leus kunnen zijn. Een tweetal dingen die ik lees en hoor de laatste tijd, wanneer het gaat om strijd voor verblijfsrecht (van kinderen…

Lid van het Humanistisch Verbond Eduard Disch (79) ging 30 dagen in hongerstaking voor een kinderpardon. Hij wilt dat er een eind komt aan het uitzetten van in Nederland geboren of gewortelde kinderen.

Hongerstaker (79) voor kinderpardon stopt na dertig dagen vanwege gezondheid, maar ‘komt snel terug”. De Volkskrant 10 augustus 2024

Eduard Disch (79) stopt daarom na dertig dagen met hongerstaking in Den Haag.

Een biefstuk, dat is wat de 79-jarige Eduard na een wekenlange hongerstaking graag wil eten. Eduard wilde een direct kinderpardon voor alle kinderen die meer dan 5 jaar in Nederland moesten wachten op hun verblijfsvergunning. Dat is niet geluk, maar toch is hij tevreden.

Demonstratie in Den Haag pleit voor een nieuw kinderpardon en betere asielregeling. Betogers, waaronder kinderen die dreigen te worden uitgezet, vragen om stabiliteit en een toekomst in Nederland.

Dertig dagen heeft de activist voor een kinderpardon niet gegeten.

De 79-jarige Eduard Disch is gestopt met zijn hongerstaking. Hij doet dat op advies van zijn huisarts, omdat zijn gezondheid in gevaar komt. Disch voerde actie voor het kantoor van de IND in Den Haag en at bijna 30 dagen niet, om op die manier te pleiten voor een kinderpardon.

Er dreigt schade voor mijn organen.

Hij is altijd een linkse activist gebleven die graag op de voorgrond treedt

Eduard Disch protesteert voor het loket van de IND tegen uitzetting van ongeveer 300 asielkinderen. Hij zegt in hongerstaking te blijven totdat zij een asielvergunning krijgen.

Al bijna een maand weigert Eduard Disch te eten. Op de stoep van de IND eist hij een kinderpardon. „Kinderen zijn de dupe van het handelen van volwassenen.”

We hebben ons huiswerk niet gedaan

Het Kinderpardon gaat ’m aan het hart, want hij is al 26 dagen in hongerstaking. Al die dagen staat hij van 9 tot 5 voor het hoofdkantoor van de IND in Den Haag om aandacht te vragen voor de vaak schrijnende gevallen van kinderen die Nederland uit gestuurd worden terwijl ze hier al jaren wonen of zelfs geboren zijn. Gisteravond was er voor 1 van hen, de 11-jarige Armeense Mikael, een solidariteitsmars, waar meneer Disch ook bij aanwezig was.

hij eist een kinderpardon

Kinderpardon: Woensdag werd een solidariteitsmars gehouden voor de Armeense Amsterdammer Mikael (11) en zijn moeder Gohar, die vorige week hoorden dat zij Nederland moeten verlaten. In vergelijkbare gevallen kregen gezinnen met minderjarige kinderen wél een verblijfsvergunning. Wat maakt deze zaak anders?

Eduard Disch (79) uit Maastricht, die al bijna een maand in hongerstaking is voor uitgeprocedeerde kinderen, is woensdag aanwezig bij de solidariteitsmars in Amsterdam tegen de uitzetting van de 11-jarige Mikael en zijn moeder Gohar naar Armenië.

Al 26 dagen is hij in hongerstaking, de 79-jarige Eduard Disch uit Maastricht. Naast zijn tentje voor de deur van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND)
in Den Haag blijft hij zitten, zegt hij, totdat er een kinderpardon komt voor kinderen als Mikael, die vorige week hoorde dat hij samen met zijn moeder wordt uitgezet naar Armenië. ‘Ik ben hier en blijf hier, totdat recht wordt gedaan aan kinderen.’

Naar omstandigheden gaat het goed, maar hij hapert een beetje als hij spreekt. Het is vandaag de 26ste dag dat de 79-jarige Eduard Disch in hongerstaking is en dat begint zijn tol te eisen. Vooralsnog blijft hij zitten waar hij zit, voor het kantoor van de IND in Den Haag, om te pleiten voor een kinderpardon.

De 11-jarige Mikael die in Nederland is geboren, moet het land uit. Voormalig Kinderombudsman Marc Dullaert spreekt zich uit over de situatie.

’s Nachts slaapt hij bij mensen in Den Haag die zijn actie steunen. Dagelijks komt een arts langs om te kijken hoe het met hem gaat.

De 79-jarige Eduard uit Maastricht is al 25 dagen in hongerstaking voor de deur van de IND in Den Haag. Hij zegt niet weg te gaan totdat er een kinderpardon komt voor kinderen zoals de in Amsterdam geboren Mikael (11), die vorige week hoorde dat hij uitgezet wordt naar Armenië.

Het was een bijzondere ontmoeting maandag voor het IND-kantoor in Den Haag. Mikael, de 11-jarige jongen die Nederland wordt uitgezet, ontmoette de 79-jarige Eduard Disch.

“Ik probeer er niet over na te denken”

“Ik ga hier niet weg tot er een kinderpardon komt”

Dit beleid is asociaal

De 79-jarige Eduard Disch zit al twintig dagen in hongerstaking voor het IND-kantoor in Den Haag. Hij blijft net zo lang zitten tot ‘gewortelde’ asielkinderen die al jaren in Nederland wonen, een verblijfsvergunning krijgen.

Sinds 12 juli is de 79-jarige Eduard Disch in hongerstaking bij de ingang van het IND-kantoor in Den Haag, vlakbij station Den Haag Centraal. Als directeur van een opvangcentrum in Maastricht ving hij ook vluchtelinggezinnen op. Nu voert hij actie “tegen het inhumane asielbeleid waardoor gezinnen worden uitgezet met kinderen die langer dan vijf jaar in Nederland wonen”, zo valt

De 79-jarige Eduard Disch zit al 13 dagen voor het gebouw van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Hij is in hongerstaking en protesteert tegen de uitzetting van de naar schatting 300 kinderen van asielzoekers zonder verblijfsvergunning.

Interview met Eduard en asieladvocaat Bart Toemen Fragment op 0:19:26 tot 0:28:00

Het gezin waarvoor de 79-jarige Eduard Disch uit Maastricht op 11 juli in hongerstaking ging is inmiddels vrij. Toch zet de oud-directeur van daklozenopvang Impuls in Maastricht zijn actie op de stoep voor het gebouw van de Immigratie- en Naturalisatiedienst in Den Haag voort. “Er zijn nog zo’n 300 kinderen die elke dag in angst en onzekerheid leven. Ik ga door tot er een oplossing is voor deze kinderen.”

Terwijl de mussen dood van het dak vallen, is de 80-jarige Eduard Disch al acht dagen aan een hongerstaking bezig. De oud-directeur van een daklozenopvang protesteert voor het gebouw van de IND tegen de uitzetting van kinderen van asielzoekers zonder verblijfsvergunning.

archived 19 Jul 2024 06:17:52 UTC

De 79-jarige Eduard Disch uit Maastricht, die een week geleden in hongerstaking ging op de stoep van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) aan de Rijnstraat in Den Haag, wil zijn actie voorlopig

Asielbeleid: De Immigratie- en Naturalisatiedienst heeft jarenlang een te strikt beoordelingskader voor asielzoekers uit quasi-veilige landen aangehouden, stelt de Raad van State.

Het Oezbeekse gezin Babayants dat acht jaar in Emmen woonde, heeft afgelopen in een detentiecentrum in Zeist geslapen. Gisteren besloot de rechter dat het gezin voorlopig in Nederland mag blijven, maar een nieuwe verblijfplaats is nog niet gevonden.

De dreigende uitzetting van het gezin uit Oezbekistan waarvoor Eduard Disch sinds afgelopen weekend in hongerstaking is op de stoep van de IND in Den Haag is van de baan.

Dat de 13-jarige Ariana Babayants samen met haar familie wordt uitgezet naar hun thuisland Oezbekistan greep de 79-jarige Eduard Disch uit Maastricht zo aan dat hij sinds donderdag in hongerstaking is bij het IND-gebouw in Den Haag.

Het gezin is sinds tien jaar in Nederland. De afgelopen acht jaar verbleven ze in het asielzoekerscentrum in Emmen.

Het Oezbeekse gezin Babayants uit het Drentse Emmen mag voorlopig toch in Nederland blijven. De rechtbank in Arnhem oordeelt dat de familie niet mag worden uitgezet terwijl hun asielprocedure loopt.

vlak voordat het vliegtuig zou vertrekken

De familie Babayants uit Emmen mag voorlopig in Nederland blijven. Dat heeft de rechtbank in Arnhem bepaald tijdens een spoedzitting.

Bekijk de stille tocht voor de familie Babayants die na een decennium in Nederland te hebben gewoond, dreigt te worden uitgezet.

“Ik voelde dat ik iets moest doen”

De 79-jarige Eduard Disch uit Maastricht is vrijdag begonnen met een hongerstaking op de stoep van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) aan de Rijnstraat in Den Haag. Hij protesteert daarm

Bekijk het hele bericht op Jeugdjournaal.nl