Vanaf de tweede week van september komt een politiek spannende én turbulente tijd op ons af. Na een formatie van 223 dagen zit ons land met het meest rechtse kabinet ooit. Hun speerpunt is ‘asiel en migratie’, helaas niet in positieve zin. De belofte van minister Faber: “Ik kom met het strengste toelatingsregime voor asiel en migratie ooit!”
Een andere waak locatie?
Vanaf 12 augustus waakt Eduard voor het Ministerie van Asiel en Migratie aan de Turfmarkt 147 in Den Haag voor het Kinderpardon. Passerende ambtenaren en winkelend publiek krijgen een flyer aangereikt met de oproep: Teken, Kinderpardon NU.
Na 3 weken flyeren begint iets op te vallen. Enerzijds blijft het aantal instemmende en waarderende reacties van voorbijgangers gelijk. Maar anderzijds neemt het aantal afnemers van flyers flink af. Misschien het gevolg van een zekere verzadiging, een petitie teken je één keer. We hebben nagedacht over een andere waak locatie. Na overleg kiezen we toch voor het aanhouden van deze locatie. Op dit ministerie zal tenslotte iets moeten veranderen.
Net na het besluit genomen is, wordt de juistheid van onze keuze bevestigd uit onverwachte hoek. Een ambtenaar spreekt Eduard aan. “Meneer, ik heb het eerder willen zeggen: Veel respect voor uw standvastige aanwezigheid hier”. Wijzend naar het 40 verdiepingen hoge Ministerie: “Uw actie heeft veel impact! Mag ik u een kop koffie aanbieden?”. Eduard is even sprakeloos en ontroerd. De ambtenaar blijkt juridische arbeid te doen op het ministerie van Faber.
Minister president Schoof
Vandaag is Martijn van Leerdam, predikant directeur van de Pauluskerk in Rotterdam, de medewaker. Eduard en Martijn delen goeddeels hetzelfde gedachtegoed, ze raken bijna niet uitgepraat!
Plots een verrassing. Martijn: “Daar komt Dick Schoof aangelopen!” Hij herkent de Minister President tussen de veiligheidsbeambten, camera mensen en twee presentatoren van Nieuwspoort. Ze komen de tijdelijke domicilie van het Ministerie van Algemene Zaken openen. Het Torentje wordt immer gerenoveerd. Eduard grijpt zijn kans, passeert de beveiliging en spreekt de premier aan: “Mag ik u deze flyer aanbieden?”. De heer Schoof kijkt me verrast aan, glimlacht, neemt de flyer aan, kijkt er even naar en steekt ‘m in z’n binnenzak. Aan de goede kant van zijn grijze colbert, de kant van zijn hart…