FAQs

Als wij in individuele gevallen pleiten voor Kinderpardon krijgen wij vaak de vraag voorgelegd: De rechter heeft toch gesproken? Dat klopt. De eerste rechter doet uitspraak. In de bekende situatie van Mikael heeft de eerste rechter uitgesproken dat Mikael terecht een beroep mocht doen op de afsluitingsregeling Kinderpardon. Vervolgens is de staatssecretaris in beroep gegaan. De hogere rechters toetsen marginaal, dat wil zeggen dat er niet meer inhoudelijk getoetst wordt. Deze procedure heeft zo lang geduurd dat er nieuwe omstandigheden of jurisprudentie kunnen ontstaan. De hogere rechters nemen dat niet mee in hun beslissing. Het staat een asielzoeker, evenals burgers, vrij om op basis van nieuwe feiten een aanvraag in te dienen.

Op veel plaatsen wordt gesuggereerd dat dit niet meer kan. Echter is en blijft de minister eindverantwoordelijk. Dat een besluit van de minister niet op gespannen voet staat met de Trias Politica is uitgebreid beschreven door Universitair docent bestuursrecht, zie hiervoor zijn LinkedIn Post.

Nee, Mikael ging gewoon naar school en z’n moeder was bekend in Amsterdam. In Nederland kennen we één overheid. Dat betekent dat als Mikael bij de gemeentelijke overheid in beeld is, dit ook voor de landelijke overheid geldt.

Vaak wordt ons voorgelegd dat een uitzetting, bijvoorbeeld naar Armenië, vergelijkbaar is met een verhuizing van expats en emigranten. Een normale emigratie dus? Die kinderen verhuizen met hun ouders, terwijl gewortelde kinderen onder stress van ouders uit hun thuisland gezet worden zonder sociaal vangnet. Onvergelijkbaar dus, daarom streven wij naar Kinderpardon.